12 بازیگر ایرانی که در نقش های کمدی و جدی به یک اندازه می درخشند - مجله مدیاپلیر

1. پرویز پرستویی

• فیلم های کمدی: مارمولک، مرد عوضی، مومیایی3، کتاب قانون
• فیلم های جدی: قاتل اهلی، امروز، بادیگارد، پاداش سکوت

پرویز پرستویی یکی از تواناترین بازیگرهای سینمای ایران است. بازیگری با کارنامه ای پر از فیلم های ملودرام و کمدی؛ پرستویی ایفاگر هر نقشی که بوده توانسته به خوبی از عهده آن نقش بربیاید. آدم برفی جزو اولین فیلم هایی است که پرستویی توانایی هایش در بازیگری را در نقشی کمدی به همگان نشان داد. این فیلم پر سروصدا و پرحاشیه نقش مهمی در معرفی پرستویی به عموم مردم داشت.

پرستویی پس از بازی در فیلم و سریال کمدی لیلی با من است تا چندین سال نقش های کمدی را برعهده می گرفت و جزو انتخاب اول کمدی سازها بود. بیشتر این فیلم های کمدی هم جزو فیلم های پیروز سینمای ایران به شمار می فرایند و این بازیگر به خوبی توانسته در نقش هایش هنرنمایی کند. هنوز بسیاری از کارگردانان پیشکسوت، پرستویی را بهترین بازیگر کمدی سینمای ایران می دانند و از نقش هایی که او در فیلم های کمدی بازی نموده، تعریف و تمجید می نمایند.

فیلم مارمولک ماندگارترین نقش پرستویی در یک فیلم کمدی است. این فیلم در سینمای ایران یک اتفاق ویژه به حساب می آید و تا امروز فیلم دیگری نتوانسته همچون مارمولک جریان ساز باشد. پرستویی در مارمولک برگ برنده ی فیلم به شمار می رود و بخش زیادی از پیروزیت فیلم، مدیون بازی اوست.

پرستویی همزمان با بازی در فیلم های کمدی، چنان در نقش های جدی ظاهر می شود که انگار آن فیلم های کمدی را بازیگر دیگری بازی نموده است. میمیک چهره و فرم بازی پرستویی به خوبی توانایی بازی در نقش های مختلف را به او می دهد. بعد از فیلم آژانس شیشه ای او تبدیل به گزینه ای مناسب برای بازی در نقش های انقلابی و تراژیک شد. موج مرده، کافه ترانزیت، به نام پدر، بید مجنون و چندین فیلم دیگر جزو جدی ترین فیلم های پرستویی هستند. این بازیگر باسابقه در دو دهه اخیر بیشتر تمایل به پذیرش نقش های جدی داشته و کمتر فیلم کمدی بازی نموده است. چند فیلم کمدی ای که در این سال ها بازی نموده فیلم های خوبی نبوده اند و تفاوت های زیادی با فیلم های پیشین او دارد.

2. جواد عزتی

• فیلم ها کمدی: هزارپا، آیینه بغل، اکسیدان، زاپاس
• فیلم های جدی: شنای پروانه، خورشید، ماجرای نیمروز، لاتاری

جواد عزتی بازیگر عجیبی است. همزمان می تواند از بازی در یک فیلم کمدی، سر صحنه یک فیلم جدی ظاهر شود و در هر دو فیلم بدرخشد. کارنامه بازیگری او ترکیبی متنوع از فیلم های تلخ اجتماعی، جنگی و کمدی است و در میان بازیگرهای نسل جدید، کمتر بازیگری را می توان با چنین توانایی ای پیدا کرد.

همانطور که چهره عزتی می تواند خندان، بشاش و شاد باشد به همان میزان نیز می تواند جدی، عبوس و عصبانی شود. او با همان کیفیتی که در هزارپا بندری می رقصد با همان کیفیت می تواند نقش یک مامور امنیتی جدی را در ماجرای نیمروز بازی کند. فقط حیف که عزتی اعلام نموده دیگر در فیلم های کمدی بازی نخواهد نمود و تمام تمرکزش را برای بازی در نقش های جدی خواهد گذاشت.

تصمیم عزتی قابل احترام و حرفه ای است ولی باز هم می شد از توانایی های او در فیلم های کمدی استفاده کرد. همین نشان می دهد که دیگر سینمای کمدی، سینمای مورد پسند عزتی نیست و او بیشتر تمایل به بازی در نقش های جدی دارد. مروری بر کارنامه بازیگری جواد عزتی نشان می دهد او از سال 1397 به بعد دیگر در فیلم های کمدی دیگری بازی ننموده و تمام نقش هایش جدی بوده اند.

شنای پروانه جدی ترین فیلم او در چند سال اخیر بود که بسیار مورد توجه نهاده شد. همچنین بازی در ماجرای نیمروز مهر تائیدی بر توانایی های عزتی جهت بازی در یک نقش متفاوت گذاشت. حالا عزتی در سال 1400 جدی تر از همیشه به بازی در فیلم های غیرکمدی فکر می نماید و انگار جهت دلخواهش در سینما را پیدا نموده است. باید دید او در آینده از تصمیمش صرف نظر می نماید یا همین جهت را ادامه می دهد.

3. رضا عطاران

• فیلم های کمدی: ورود آقایان ممنوع، بیخود و بی جهت، هزار پا، خوابم می آد
• فیلم های جدی: دهلیز، قرنطینه، روشن

رضا عطاران استاد مسلم طنز و کمدی است. کمتر کسی بر این گزاره تردید و شک دارد. عطاران سلطان ژانر کمدی است و حضورش در هر فیلمی میزان پیروزیت آن را بالا می برد. رضا عطاران به خوبی طنز را می شناسد و با آن بیان و لحن منحصر به فردش، از دیالوگ های معمولی، طنز و کمدی خلق می نماید.

عطاران در طول ده سال گذشته، فیلم های کمدی زیادی بازی نموده که بیشترشان در جذب مخاطب و فروش پیروز عمل بوده اند . رضا عطاران یکی از پایه های محکم سینمای کمدی است و بازیگر دیگری را نمی توان شبیه به او پیدا کرد. استعداد و شوخ طبعی این بازیگر، در بیشتر فیلم ها می تواند از تماشاگر خنده بگیرد. رضا عطاران استعدادی مهم در سینمای ایران است و حضورش در هر فیلمی می تواند بر کیفیت فیلم اضافه کند.

شاید الان که مطلب را می خوانید، نقش های کمدی رضا عطاران در فیلم های مختلف در ذهن تان مرور شود، ولی این کمدین برجسته نشان داده چه توانایی بالایی در ایفا کردن نقش های غیرکمدی دارد. عطاران در فیلم سینمایی قرنطینه به عنوان اولین فیلم سینمای منوچهر هادی نقشی متفاوت را بازی کرد و نشان داد توانایی بازی در ژانرهای دیگر سینمایی حتی ملودرام را هم دارد.

با این وجود عطاران باز به سینمای مورد علاقه خودش برگشت و در چندین فیلم کمدی بازی کرد که بعضی از آنها جزو بهترین فیلم های کمدی سینمای ایران به شمار می فرایند. در روزهایی که عطاران در سینمای کمدی حسابی می درخشید، بهروز شعیبی با دادن نقشی متفاوت به این بازیگر، حسابی همه را غافلگیر کرد.

عطاران در دهلیز نقش پدری سرخورده و مغموم را بازی کرد و بازی اش نیز قابل قبول بود. پس از دهلیز بعضی منتقدان احتمال دادند عطاران نقش های جدی و غیرکمدی بازی کند ولی او رویه اش را تغییر نداد و همچنان به بازی در فیلم های کمدی پرداخت.

رضا عطاران در جشنواره فجر سال گذشته با ایفای نقش در فیلم روشن روح الله حجازی، دوباره نقشی جدی را بازی کرد و در نقشش نیز خوب ظاهر شد. عطاران علاقه و دلبستگی زیادی به سینمای کمدی دارد و با این حال از تجربه کردن بدش نمی آید. او هر چند سال یک بار نقشی جدی را برعهده می گیرد و به خوبی هم از پس نقش برمی آید. عطاران نشان داده بازیگری تک بعدی نیست و با تمام استعدادش در فیلم های کمدی، از بودن در دیگر ژانرها هراسی ندارد.

4. حمید فرخ نژاد

• فیلم های کمدی: گشت ارشاد، خوب، بد، جلف، میلیونر میامی
• فیلم های جدی: چهارشنبه سوری، ارتفاع پست، به رنگ ارغوان، عروس آتش

اگر تا قبل از گشت ارشاد به کسی می گفتید حمید فرخ نژاد قابلیت بازی در فیلم های کمدی را دارد، با تعجب به شما نگاه می کرد و می گفت چنین چیزی محال است. جنس بازی فرخ نژاد خیلی به فیلم های کمدی نمی خورد و شاید اگر سعید سهیلی، جسارت دادن نقشی کمدی به فرخ نژاد را نداشت، کارگردانان دیگر این ریسک را نمی کردند.

صدای گرفته و زمخت، استیل درشت و چهره جدی حمید فرخ نژاد، سنخیت زیادی با سینمای کمدی ندارد. او تا قبل از گشت ارشاد کارنامه ای پربار و درخشان از بازی در نقش های غیرکمدی را داشت. اوج هنرنمایی او به چهارشنبه سوری اصغر فرهادی برمی شود که فرخ نژاد به خوبی توانست نقش مردی شکست خورده، سردرگم و خیانتکار را بازی کند.

اما از سال 1390 و پس از بازی در گشت ارشاد فرخ نژاد صاحب تجربه های تازه ای در سینما شد. او پس از این فیلم در چندین فیلم کمدی دیگر بازی کرد و بازخورد خوبی هم گرفت. خوب، بد، جلف مهم ترین فیلم کمدی فرخ نژاد پس از گشت ارشاد است که گیشه خیلی خوبی داشت و در زمان اکران به فروش بالایی دست پیدا کرد.

با وجود توانایی های فرخ نژاد در بازیگری، ولی او به تنهایی نمی تواند بار یک فیلم کمدی را به دوش بکشد و حتما باید مکملی در کنار خودش داشته باشد. ترکیب بازی فرخ نژاد در کنار دیگر بازیگرهای کمدی می تواند ترکیب جالبی را به وجود بیاورد. دقیقا مثل همان کاری که سهیلی در گشت ارشاد انجام داد و نتیجه کارش را به خوبی گرفت.

با وجود بازی در فیلم های کمدی، باید جنس بازی های فرخ نژاد را به سینمای جدی و فیلم های درام نزدیک تر دانست. او در مهم ترین فیلم های سینمای ایران مثل عروس آتش، ارتفاع پست و چهارشنبه سوری و به رنگ ارغوان بازی نموده و بسیار خوش درخشیده است. تماشاگران فرخ نژاد را بیشتر با نقش های جدی اش به خاطر دارند و فیلم های کمدی اش ماندگاری زیادی در ذهن مردم نداشته است.

5. محسن تنابنده

• فیلم های کمدی: سن پطرزبورگ، ایران برگر، گینس
• فیلم های جدی: هفت دقیقه تا پائیز، استشهادی برای خدا، چند کیلو خرما برای مراسم تدفین

محسن تنابنده را هم باید در ردیف بازیگرهای عجیب و غریب و بااستعداد سینمای ایران دانست. او مثل پاندول ساعت، مدام میان فیلم های کمدی و جدی در حرکت است و خیلی دقیق نمی توانیم بگوییم او بیشتر به کدام سینما تعلق دارد. هرچند در ذهن عموم مردم به خاطر بازی در سریال پایتخت محسن تنابنده بیشتر با عنوان کمدین شناخته می شود ولی او در سینما نقش های بسیار جدی و حتی تلخی داشته است.

بازیگری تنابنده در سینما با فیلم هایی غیرکمدی با داستان هایی تلخ آغاز شد. چند کیلو خرما برای مراسم تدفین، استشهادی برای خدا، هفت دقیقه تا پائیز و ندارها فیلم های جدی ای بودند که تنابنده در فاصله زمانی کوتاهی بازی کرد.

تنابنده با وجود تثبیت خودش در این فیلم ها، با بازی در سن پطرزبورگ ناگهان تغییر جهت داد و وارد فاز کمدی شد. سن پطرزبورگ هنگام اکران خیلی خوب دیده شد و کارگردان های دیگر را هم متوجه توانایی های تنابنده جهت بازی در نقش های کمدی کرد.

علاقه تنابنده به فیلم های کمدی تا جایی پیش رفت که او برای اولین فیلم سینمایی اش در مقام کارگردان، ژانر کمدی را انتخاب کرد و گینس را ساخت. پس از چند سال ایفای نقش در فیلم های کمدی به نظر می رسد، تنابنده دوباره از این سینما فاصله گرفته و رو به نقش های جدی آورده است.

فیلم های آخر او به عنوان کارگردان یا بازیگر هیچ رد و نشانی از سینمای کمدی ندارد و به نظر می رسد تنابنده این سال ها به دنبال گفتن حرف های جدی تر در سینماست. هرچند حرکت پاندولی اش، شاید او را دوباره به سمت فیلم های کمدی بکشاند.

6. امیر جعفری

• فیلم های کمدی: نان، عشق و موتور 1000، مکس، زاپاس، اکسیدان، زیرنظر
• فیلم های جدی: بلوک9 خروجی2، بیگانه، قاعده تصادف، قارچ سمی، سراسر شب

مردم امیر جعفری را با بازی در سریال های کمدی تلویزیون شناختند. سریال پیروز بدون توضیح، نام یک استعداد بازیگری در فیلم های کمدی را میان مردم عنوان نمود. جعفری آن سال ها، در سریال و فیلم های کمدی زیادی بازی می کرد و به خوبی شمایل یک کمدین را داشت.

اما همانطور که زمانه هر چیزی را تغییر می دهد، امیر جعفری نیز با گذشت زمان، باتجربه تر شد، پوست انداخت و خودش را در فیلم های غیرکمدی محک زد. پس از بازی جعفری در فیلم های سینمایی جدی، بسیاری را شک برداشت که او تا به حال فیلم کمدی بازی نموده است. جعفری خیلی خوب از پس نقش های جدی برآمد و انگار بازی در چنین فیلم هایی بیشتر با روحیه و جنس بازی اش سازگاری دارد.

امیر جعفری در بلوک9 خروجی2، بیگانه، قاعده تصادف و چندین فیلم دیگر، با دریافت نقش های جدی و پیروزیت در آنها، نام خودش را به عنوان یکی از بازیگرهای توانمند در سینما عنوان نمود. حالا به یقین می توانیم بگوییم جعفری نقش های کمدی و جدی را به خوبی می تواند در بیاورد و در هر دو بخش عالی است.

جعفری بازیگر خوبی است و میمیک چهره و فیزیکش به فیلم های کمدی و جدی می خورد. او درک و استعداد بالایی از نقش هایش دارد و فیلم بد در کارنامه بازیگری اش کم پیدا می شود. می توان امیدوار بود تا امیر جعفری برای چندین سال در سینمای کمدی و غیرکمدی بازی های خوبی داشته باشد و فیلم های قابل قبولی از خودش به یادگار بگذارد.

7. هوتن صبور

• فیلم های کمدی: طبقه حساس و سریال لیسانسه ها
• فیلم های جدی: وقتی که ماه کامل شد، ابلق، تی تی

کسانی که هوتن صبور را از دوران بازیگری اش در تئاتر می شناسند به خوبی می دانند او چه توانایی بالایی در بازیگری و ایفای نقش در ژانرهای مختلف دارد. او می تواند در یک روز از یک اثر کمیک به نمایشی تراژیک برود و در هر دو عالی ظاهر شود.

زمان زیادی از ورود صبور به سینما نمی گذرد و شاید نامش آن چنان پرآوازه نباشد ولی مطمئن باشید در آینده فیلم های مهم زیادی از این بازیگر خواهید داد. بازیگری در خون و ذات هوتن صبورست و او توانایی های زیادی در این حرفه دارد.

هوتن صبور با بازی در سریال لیسانسه ها میان مردم شناخته شد و پس از آن به سینما رفت و با بازی در فیلم شبی که ماه کامل شد توانست سیمرغ جشنواره فجر را مال خود کند. حضور او با فاصله ای کوتاه در یک سریال طنز و یک فیلم با سوژه ای تلخ نشان از توانایی های این بازیگر دارد.

او در هر دو ژانر عالی است و می تواند از تماشاگر هم خنده بگیرد، هم گریه. در سال های آینده هوتن صبور فیلم های کمدی و غیرکمدی زیادی بازی خواهد نمود و بیشتر از امروز توانایی و استعدادش را به رخ همگان خواهد کشید.

8. مهران احمدی

• فیلم های کمدی: مصادره، اسب حیوان نجیبی است، هزار پا، زیرنظر
• فیلم های جدی: بیست، هیچ، آلزایمر، شیار 143، سیزده59، قسم

مهران احمدی در سینما علاوه بر بازیگری، مدیر فراوری، برنامه ریز، دستیار کارگردان و کارگردان بوده است. سابقه زیادی در سینما دارد و در فیلم های زیادی بازی نموده است. احمدی با بازی در فیلم های عبدالرضا کاهانی به سینما آمد و پس از بازی در چهار فیلم او، توانست توانایی هایش را به کارگردان های دیگر نیز نشان دهد.

در کارنامه بازیگری احمدی ترکیبی از فیلم های مختلف دیده می شود. او در فیلم های زیادی بازی نموده و اگر بخواهیم به لحاظ کمی مقایسه ای کنیم، کفه فیلم های جدی او بیشتر است. با این حال مهران احمدی فیلم کمدی خوب هم کم ندارد. او خیلی خوب می تواند با سبک بازی اش از یک شخصیت شوخ و طناز به سمت یک شخصیت جدی حرکت کند.

احمدی همانقدر که می تواند در هزار پا طناز باشد به همان اندازه نیز می تواند در کارگر ساده احتیاجمندیم نقشی جدی را بازی کند. آنچه مهران احمدی در کارنامه بازیگری اش احتیاج دارد، خلق یک شخصیت ماندگار به نام خودش است. احمدی معمولا در فیلم ها نقش دو یا مکمل را بازی می نماید، درحالیکه او توانایی بازی در نقش های سخت را دارد. این بازیگر می تواند در آینده نقشی کمدی یا جدی را بازی کند به گونه ای که آن نقش به شناسنامه او تبدیل شود. شبیه کاری که پرویز پرستویی در مارمولک کرد و یکی از ماندگارترین شخصیت های سینمای ایران را به یادگار گذاشت.

9. احمد مهران فر

• فیلم های کمدی: نان، عشق، موتور 1000، آتش بس، بی خود و بی جهت، خجالت نکش
• فیلم های جدی: استشهادی برای خدا، درباره الی، دربند، هفت ماهگی

احمد مهران فر از بازیگرهای توانای سینمای ایران است که آنطور که باید و شاید به حقش در سینما نرسیده است. مهران فر این روزها به خاطر بازی در سریال پایتخت برای مردم شناخته تر شده است ولی او از سال 1380 در سینما مشغول به ایفای نقش شد و در فیلم های بسیاری بازی کرد.

مهران فر به لحاظ تکنیکی بازیگر قابل و بااستعدادی است و خیلی خوب می تواند نقش را برای خود کند. چند مثال ساده به خوبی توانایی های او را نشان می دهد. مهران فر در فیلم درباره الی اصغر فرهادی یکی از نقش های اصلی را برعهده دارد و خیلی خوب نیز از عهده این نقش بر می آید. شخصیت های درباره الی ریزه کاری ها و جزئیات زیادی دارند و بازیگرانش باید به لحاظ حسی، نقش را در می آوردند و تمام بازیگرهای فیلم به خوبی از عهده این کار برآمدند.

مهران فر در کنار بازی در چنین درام سختی، می تواند در یک فیلم شوخ و شنگ مثل بیخود و بی جهت در کنار رضا عطاران یکی از نقش های اصلی فیلم باشد و بدرخشد. یا در فیلمی مثل دربند با وجود کوتاه بودن نقشش، خیلی خوب توانست، در قالب نقش فرو برود و تماشاگر را با خود همراه کند. احمد مهران فر همچون فیلم خجالت نکش به نقش های اصلی بیشتری احتیاج دارد تا توانایی هایش بهتر دیده شود.

10. پژمان جمشیدی

• فیلم های کمدی: تگزاس، خوب، بد، جلف، لونه زنبور، شیشلیک
• فیلم های جدی: هزارتو، ایده اصلی، سوءنفاهم، من دیوانه نیستم

عمر بازیگری پژمان جمشیدی زیاد نیست اما او در همین مدت کوتاه توانسته استعداد بازیگری اش را نشان دهد. حضور پژمان جمشیدی در سینما و تلویزیون با طنز همراه بود. او در سریال پژمان با نقشی کمدی ظاهر شد و در سینما نیز پس از بازی در خوب، بد، جلف توانایی هایش عیان شد.

تعداد فیلم های کمدی پژمان جمشیدی بیشتر از فیلم های جدی اوست با این حال هنوز نمی توانیم به او لقب کمدین بدهیم. او در هیچ کدام از این فیلم ها نتوانسته به تنهایی بار طنز فیلم را به دوش بکشد و حتما باید مکملی مثل سام درخشانی یا محسن کیایی کنارش قرار داشته باشد.

جمشیدی مکمل خوبی است و در کنار یک بازیگر دیگر نقشش را به بهترین شکل ایفا می نماید. فقط او باید مواظب کلیشه شدن باشد. چرا که در بیشتر فیلم های کمدی چند سال اخیرش، نقش هایش بسیار شبیه به هم بوده و خیلی اوقات او یک تیپ را در چند فیلم بازی نموده است. پژمان جمشیدی باید با انتخاب های درست از نامش در سینما حراست کند.

با وجود بازی در چندین فیلم کمدی، جمشیدی در نقش های جدی نیز پیروز ظاهر شده است. او در ایده اصلی در کنار بهرام رادان بازی قابل قبولی داشت یا در هزارتو در کنار شهاب حسینی خوب ظاهر شد. به نظر بعضی منتقدان، جنس بازی جمشیدی بیشتر مناسب فیلم های جدی است و چنین اظهارنظر هایی خیلی بی راه نیست.

پژمان جمشیدی باید جای بازی در فیلم های کمدی و کلیشه ای، خودش را در نقش های متفاوت تری محک بزند. قطعا بازی در نقش های متنوع تر بخش دیگری از استعداد بازیگری او را شکوفا می نماید.

11. ویشکا آسایش

• فیلم های کمدی: دراکولا، ورود آقایان ممنوع، نهنگ عنبر، خوب، بد، جلف
• فیلم های جدی: برف روی کاج ها، ساحره، سیزده، مسافر ری

متاسفانه سینمای ایران آنقدر که به بازیگر های مرد در فیلم های کمدی اهمیت می دهد، توجهی با قابلیت های بازیگرهای زن ندارد. همیشه فیلم های کمدی بر توانایی های بازیگرهای مرد نوشته می شود و خیلی فضایی برای زنان در نظر نگرفته نمی شود. در سینمای جهان هم معمولا به همین شکل است و بازیگرهای مرد به خاطر ایفای نقش های متعدد، کمدین های سرشناس تری هستند.

در میان بازیگرهای زن ایرانی، ویشکا آسایش بیشترین تنوع را به لحاظ نقش آفرینی در فیلم های جدی و کمدی دارد. او کارش را با فیلم های جدی آغاز کرد و پس از چند فیلم، جرات بازی در فیلم های کمدی را پیدا کرد. ورود آقایان ممنوع جدی ترین محک آسایش در یک فیلم کمدی است. او نتیجه خوبی از این فیلم گرفت و یکی از دلایل پیروزیت این فیلم به حساب می آید.

ویشکا آسایش پس از بازی در فیلم رامبد جوان، در چندین فیلم کمدی دیگر بازی کرد که نهنگ عنبر و دراکولا جدی ترین شان هستند. این بازیگر به خوبی توانایی تعادل برقرار کردن میان نقش های جدی و کمدی را دارد. آسایش در طول بازیگری اش نقش های متنوعی را بازی نموده و دیگر توانایی هایش برای کارگردان ها ثابت شده است.

12. مهناز افشار

• فیلم های کمدی: پوپک و مش ماشالله، نهنگ عنبر، لس آنجلس تهران
• فیلم های جدی: سعادت آباد، برف روی کاج ها، پل چوبی، خانه ای در خیابان چهل و یکم

خیلی سخت می توان عنوان بازیگر کمدی را به مهناز افشار داد. چرا که تعداد نقش آفرینی های او در فیلم های کمدی زیاد نیست و در عوض کلی نقش جدی در فیلم های درام و ملودرام دارد. اما برای این نام افشار را در این لیست قرار دادیم چون در همان چند فیلم کمدی هم به خوبی از عهده نقش برآمده و نشان داده توانایی بالایی جهت بازی در فیلم های کمدی دارد.

پوپک و مش ماشالله زمان خودش فیلم پرمخاطب و پیروزی بود و افشار اولین تجربه هایش در فیلم کمدی را آنجا تجربه کرد. پس از سال ها وقفه در ایفای نقش های کمدی، افشار در نهنگ عنبر درخشید تا نشان دهد استعداد بازی در فیلم های کمدی را دارد.

نهنگ عنبر زمان اکران به یکی از پیروز ترین فیلم های کمدی سینمای ایران تبدیل شد و مهناز افشار در این فیلم بازی قابل قبولی داشت. شاید اگر افشار از ایران نمی رفت و به فعالیت هنری اش در کشور ادامه می داد باز هم شاهد بازی کردن او در فیلم های کمدی بودیم.

اما جنس بازی مهناز افشار را باید مختص سینمای جدی بدانیم. او با گذشت زمان در سینمای ایران جا افتاد و با انتخاب های درست توانایی هایش را ارتقا داد. او در فیلم های مهمی بازی نموده و بازی قابل قبولی را از خودش به جا گذاشته است.

بازی این بازیگر در برف روی کاج ها یا سعادت آباد خیلی خوب و درخشان است. یا در فیلم هایی مثل قسم و ناگهان درخت مهناز افشار نشان داده تا چه اندازه می تواند درست و پخته نقش آفرینی کند. افشار در اوج پختگی و تجربه از ایران رفت و باید امیدوار باشد که این مهاجرت و دور افتادن به بازی اش لطمه نزند.