گفت وگو با قربانی اسیدپاشی که پس از بازیگری این بار مدل شد
به گزارش مجله مدیاپلیر، حدود 10 سال پیش بود که معصومه عطایی پس از طلاق، از سوی پدر همسرسابقش مورد سوقصد اسیدپاشی نهاده شد و در جریان آن علاوه برسوختگی شدید صورت، بدن و دست، بینایی اش را هم از دست داد. او مدتی بعد پدرشوهرش را که به قصاص محکوم شده بود، بخشید و زندگی تازه ای را شروع کرد. زندگی جدیدی که در تازه ترین ایستگاه خود به تجربه مدلینگ رسیده است.
معصومه عطایی در گفت وگو با خبرنگاران، با اشاره تجربه جدیدی که پس از سفالگری، کولاژ و بازیگری به دست آورده،گفت: پس از آنکه مورد اسیدپاشی قرار گرفتم درد زیادی را تحمل کردم. زندگی برایم تغییر کرد اما من دلم نمی خواست تسلیم وضع موجود شده و به عنوان یک قربانی اسیدپاشی و خشونت به زندگی ام ادامه دهم. به همین دلیل سعی کردم هنرهای مختلفی را بیاموزم و در جامعه نیز نقشی فعال داشته باشم.
او ادامه داد: به همین دلیل هم دوره های مخصوص نابینایان را پشت سرگذاشتم. پس از آن کلاس های کولاژ و سفالگری را شروع کردم که به نظرم موفقیت آمیز بود و نمایشگاهی هم از آثارم برگزار گردید. بعد از آن پیشنهاد بازیگری در تئاتر را دریافت کردم که خوشبختانه با استقبال هم روبه رو و به همین دلیل اجرای کاری دیگری را هم روی صحنه بردیم و در حال آمادگی برای سومین تئاتر بودیم که شیوع کرونا تمرینات ما را تعطیل کرد.
معصومه عطایی درباره ورودش به عرصه تبلیغات و مدلینگ نیز اظهارکرد: همواره دوست داشتم تا کاری کنم که برای دیگر قربانیان یک الگو باشم، وقتی در انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی یا جاهای دیگر با افرادی که مورد اسیدپاشی قرار گرفته اند روبه رو می شد، بیشترین چیزی که مرا آزار می داد منزوی شدن و احتمال افسردگی این افراد بود. به همین دلیل تمام تلاشم را می کنم تا به دیگر افراد شبیه به خودم یعنی هم افرادی که مورد اسیدپاشی قرار گرفته وهم افرادی که نابینا هستند امید بدهم. این تصمیم را هم به همین دلیل گرفتم.
این قربانی اسیدپاشی با اشاره به اجرایی شدن تصمیمش اضافه کرد: از سال ها پیش که مواردی مشابه از فعالیت قربانیان اسیدپاشی در حوزه مدلینگ را در چند کشور آسیای شرقی و اروپایی دیدم، دلم میخواست وارد این عرصه هم بشوم تا هم تعریفی متفاوت از زیبایی را ارائه کنیم و هم به دیگران امید بدهیم که هیچ کاری غیرممکن است و اصلا چه کسی گفته که برای مدل شدن یا ورود به عرصه تبلیغات حتما باید چشمان رنگی یا پوستی صاف و شفاف داشت. این تصمیم در سرم بود تا اینکه سال گذشته با خانم خادمی که طراح لباس بودند آشنا شدم و اقدامات اولیه ما برای این کار انجام شد.
عطایی اضافه کرد: پس از مراحل عکس برداری طی چندین مرحله از آذرماه انجام شد و بالاخره چند روز پیش با انتها مراحل این تصاویر منتشر شد.
وی با بیان اینکه میخواهد تا دیگر قربانیان اسیدپاشی را هم از انزوا خارج کند،گفت: امیدوارم روزی بتوانیم یک شوی لباس برای خانم ها برگزار کنیم که مدل های آن قربانی اسیدپاشی باشند. چه ایرادی دارد که دیگر قربانیان هم مدل لباس شوند و حتی به عرصه تبلیغات هم ورود نمایند.
زیبایی آن چیزی نیست که با چشم ظاهر می بینیم
عطایی درباره ورودش به عرصه تبلیغات نیز اظهارکرد: اول این را بگویم که برای کاری که انجام دادم قصد اقتصادی نداشتم و بیشتر هدفم انجام یک اقدام نمادین بود. به همین دلیل نیز قرارداد همکاری با این موسسه فرهنگی ندارم. اگر پیشنهادی از سوی برندهای مختلف گردد حتما آن را آنالیز میکنم و البته دلم می خواهد شرایطی فراهم گردد که نه فقط من که دیگر قربانیان هم بتوانند در این عرصه فعالیت نمایند. دلم میخواهد بگویم زییایی آن چیزی نیست که با چشم ظاهر می بینیم.
این فعال اجتماعی اضافه کرد: در عرصه تبلیغات نیز امیدوارم امکان ورود فراهم گردد وشرکت ها و موسسات مختلف برای تبلیغ کالای خود صرفا به دنبال مدل ها چشم رنگی و سلبریتی ها نروند. قطعا چنین اقدامات نگاه جامعه به قربانیان اسیدپاشی را نیز تغییر خواهد داد.
منبع: خبرگزاری ایسنا