5 باری که دانشمندان فکر کردند موجودات فضایی را یافته اند! - مجله مدیاپلیر

به گزارش بیزینس اینسایدر، نظریه پردازان در خصوص موجودات بیگانه در اینترنت به شدت در حال صحبت هستند، اما دانشمندان در این زمینه اظهارنظری نمی نمایند. هنگامی که ایالات متحده در اوایل فوریه انبوهی از اشیا ناشناسِ پرنده را کشف کرد که رسما پدیده های غیرعادی ناشناخته یا UAPs نامیده می شوند، جستجو های کاربران در گوگل برای حیات فرازمینی و بیگانگان واقعی هستند افزایش یافت.

آسوشیتدپرس گزارش داد که پس از شناسایی اولین شی به عنوان یک بالون چینی، پست های آنلاینی که در آن ها از فرازمینی ها نام می بردند تقریبا 300 درصد افزایش یافته است. حتی ایلان ماسک هم با شوخی اظهاراتی کرد و آن ها را بیگانگان خواند.

بالون مشکوک جاسوسی چینی پس از اصابت گلوله در سواحل سورفسید بیچ، کارولینای جنوبی سقوط کرد

اخیرا، یک توپ فلزی غول پیکر مرموز در سواحل ژاپن نیز پیدا شد و شایعات آنلاین جدیدی را برانگیخت. اما تا به امروز هیچ تحقیق علمی نشان نداده است که هر یک از این اشیا مرموز متعلق به بیگانگان است، اگرچه ناسا در حال کار بر روی چارچوب خود برای ارزیابی حوادث مرتبط با یوفو ها است. در گذشته حوادثی اتفاق افتاده است و در آن موقع بعضی از محققان تصور نموده اند به کشف نشانه هایی از حیات بیگانه یا حتی هوش فرازمینی نزدیک شده اند.

یک انفجار رادیویی از کیهان که باعث شد شکارچیان اجرام بیگانه شگفت زده شوند

آرایه تلسکوپ آلن، به طور خاص برای پروژه های جستجوی هوش فرازمینی مبتنی بر رادیو طراحی شده است

تا به امروز راز هایی وجود داشته که واقعا دانشمندان را به این فکر انداخته که موجودات فضایی را یافته اند. یکی از اولین جستجو های عمدی برای هوش فرازمینی در سال 1977 رخ داد. زمانیکه تلسکوپ رادیویی Big Ear در دانشگاه ایالتی اوهایو سیگنالی ناگهانی و قوی دریافت کرد. این صدا 30 برابر بلندتر از نویز پس زمینه بود و برخلاف منابع رادیویی طبیعی مانند اختروش ها، تنها به یک فرکانس در طیف رادیویی برخورد کرد. ستاره شناس جری اِهمن برای اولین بار آن را هنگام آنالیز صفحات داده ها مشاهده کرد و در کنار جهش ناگهانی اعداد یک کلمه نوشت: وای!

علاقه مندان به جستجوی هوش فرازمینی (SETI) حدس می زنند که Wow سیگنالی بوده که از یک فناوری بیگانگان آمده است، اما خود اِهمن شک داشت. اگرچه اخترشناسان آسمان را آنالیز کردند تا دوباره آن را ثبت نمایند، اما هیچ کس تا به حال دوباره صدای سیگنال Wow را نشنیده است. هنوز معین نیست چه چیزی باعث آن اتفاق شده است.

اولین جرم بین ستاره ای: سنگ براق یا زباله های فضایی بیگانه؟

در سال 2017، برای اولین بار، اخترشناسان تأیید کردند که یک شی که از کنار خورشید می گذرد، از خارج از منظومه شمسی ما آمده است. آن ها اولین جرم بین ستاره ای را اوموآموا (Oumuamua) نامیدند که یک اصطلاح در هاوایی است که معنای آن اولین پیغام آور که از راه دور می رسد، است. این بازدیدنماینده بین ستاره ای شکلی شبیه سیگار داشت. انعکاس آن حدود 10 برابر بیشتر از سیارک های منظومه شمسی بود. عجیب تر از همه، وقتی از خورشید دور می شد، بر اساس فیزیک خالص مسیرش، سریع تر از آنچه که باید می شد، سرعت گرفت.

همه این ها آوی لوب اخترفیزیکدان دانشگاه هاروارد را به این نتیجه رساند که بیگانگان می توانستند این شی را بسازند. او مقاله ای منتشر کرد که در آن استدلال می کرد که اوموآموا منشأ مصنوعی دارد و ممکن است یک فضاپیمای سرگردان و منقرض شده مجهز به یک بادبان سبک از یک تمدن بیگانه باشد که از انرژی خورشیدی برای شتاب گرفتن استفاده می نماید. ستاره شناسان دیگر بر خلاف نظریه او استدلال کردند و گفتند که مشاهدات اوموآموا با منشأ کاملا طبیعی سازگار است.

هشدار کاذب زهره

گاز فسفین روی زمین چندان چشمگیر نیست، اما زمانی که دانشمندان ردپایی از آن را در ابر های زهره یافتند، یک مشکل بزرگ ظاهر شد. این به این دلیل است که روی زمین، فسفین که بویی همچون سیر با بوی ماهی دارد از میکروب ها می آید. دانشمندان پس از مطالعه پرفروشی که در مجله Nature Astronomy در سال 2020 منتشر شد، حدس زدند که سطح زهره آنقدر جهنمی است که قابل سکونت نیست، اما ابر های آن می توانند به میزان کافی ملایم باشند تا جوامعی از حیات میکروبی را در خود جای دهند. ناسا کوشش کرد وجود فسفین در جو زهره را تایید کند، اما هیچ کدام را پیدا نکرد.

سیگنال های رادیویی سریع و تکرار شونده هنوز دانشمندان را گیج می نماید

در جایی فراتر از کهکشان ما، موجودات اسرارآمیز امواج رادیویی درخشانی را ارسال نموده اند. آن ها فقط یک میلی ثانیه دوام می آورند و بعضی از آن ها در فواصل منظم تکرار می شوند. این انفجار های سریع رادیویی (FRB) از سال 2007، زمانی که اولین مورد شناسایی شد، دانشمندان را گیج نموده است. اگرچه بیشتر ستاره شناسانی که انفجار های رادیویی سریع را مطالعه می نمایند معتقدند که آن ها یک دلیل طبیعی دارند، لوب بار یگر گفت که فکر می نماید این ها فناوری بیگانه هستند.

خاک حبابی مریخ اشاره ای به میکروب های زنده داشت

گیلبرت لوین مهندسی بود که در سال 1976 با ماموریت وایکینگ ناسا روی یک آزمایش تشخیص حیات مریخ کار می کرد. او در سال 2019 در مجله علمی آمریکایی نوشت که هنوز معتقد است آزمایش او نشانه هایی از حیات را در سیاره سرخ کشف نموده است. این ابزار خاک مریخ را در یک محتوای آبکی فرو می برد و منتظر حباب هایی می ماند که می تواند نشان دهنده تنفس میکروبی باشد. وی در هر دو ناحیه آزمایشی خود در نزدیکی فرودگر وایکینگ نتایج مثبتی دریافت کرد، اما این مأموریت نتوانست مواد آلی را برای پشتیبانی از نتایج شناسایی کند.

برنامه وایکینگ (Viking program) پروژه ای شامل دو کاوشگر فضایی آمریکایی وایکینگ 1 و وایکینگ 2 است که به سوی مریخ فرستاده شده اند. هر یک از این دو فضاپیما دارای دو بخش اصلی بودند: یک مدارگرد که برای تصویربرداری از سطح مریخ از مدار آن طراحی شده بود و یک سطح نشین که هدف از طراحی آن مطالعه سیاره از روی سطح آن بود. وایکینگ 1 در 20 اوت 1975 و وایکینگ 2 در 9 سپتامبر همان سال به فضا پرتاب شدند. وایکینگ 1 در 19 ژوئن 1976 و وایکینگ 2 در 7 اوت 1976 وارد مدار مریخ شدند.

آلارد بوتل سخنگوی ناسا در پاسخ به ادعا های لوین در سال 2019 به دیلی بیست گفت: نظر عمومی جمعی از بیشتریت جامعه علمی معتقد نیست که نتایج آزمایش های وایکینگ به تنهایی به سطح شواهد فوق العاده ای برسد.