رازگشایی از درخشش عجیب در جو غول گازی منظمومه شمسی، عکس - مجله مدیاپلیر

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران ، در یونوسفر مشتری، هیدروژن یونیزه باعث درخشش مادون قرمز در قوس ها و نوارهای فوقانی آن می گردد؛ این درخشش حاکی از آن است که مشتری یک سیاره وحشی است، وحشی تر از آنچه ما قبلا می پنداشتیم.

توضیحات خبرنگاران : یون ذره ای با بار الکتریکی مثبت یا منفی است (غیر خنثی) که الکترونی را از دست داده یا به دست آورده است.

هنریک ملین، دانشمند سیاره شناسی از دانشگاه لستر در بریتانیا، می گوید: ما فکر می کردیم این منطقه، در واقع به همان مقدار شفق شمالی جالب باشد و نه بیشتر اما مشتری هرگز دست از غافل گیر کردن ما نمی کشد.

جو مشتری مکانی متلاطم است؛ توفان های پرقدرت، آب و هوای مشتری را بی ثبات می نمایند. از لکه قرمز بزرگ مشتری نیز نباید گذشت، بزرگترین طوفان منظومه شمسی که به مقدار کل سیاره زمین است و قرن هاست که در جو مشتری جریان دارد.

ما در سیاره خود، چیزی شبیه به لکه قرمز مشتری نداریم. دانشمندان خیلی دوست دارند بدانند چه چیزی باعث ایجاد لکه قرمز بزرگ و طول عمر غیرمعمول آن می گردد و اخیرا ورود تلسکوپ جیمزوب به این موضوع درهای نو از این غول گازی را به روی ما باز نموده است.

این تلسکوپ فضایی کیهان را در مادون قرمز نزدیک و میانی، با وضوح بالا مشاهده می نماید و پنجره ای را به روی لایه ای از جو مشتری باز می نماید که به خوبی قابل درک نیست: یونوسفر.

ساختارهایی که در هیدروژن جو دیده می گردد؛ رنگ های قرمزتر ارتفاع بیشتری دارند و رنگ های آبی تر کم ارتفاع تر هستند.

در اینجا، فرآیندهایی مانند تابش خورشیدی فرابنفش، گاز هیدروژن را یونیزه می نماید و یون هایی با بار مثبت به نام کاتیون های تری هیدروژن (H3+) ایجاد می نماید. این یون ها درخشش مادون قرمز فراوری می نمایند. در منطقه ها میانی تا عرض جغرافیایی مشتری، این درخشش ضعیف است و با درخشش چیزهای دیگر مخلوط می گردد، بنابراین ما نتوانستیم H3+ را با جزئیات کاوش کنیم.

از آنجایی که مشتری فقط حدود 4 درصد از تابش خورشیدی را که به زمین می رسد دریافت می نماید، دانشمندان فکر می کردند که درخشش باید تقریباً به طور مساوی توزیع گردد.

بعد از اینکه جیمزوب نگاه طلایی خود را به این سیاره غول پیکر معطوف کرد، ملین و همکارانش نگاه دقیق تری به داده ها انداختند تا ببینند آیا می توانند بینش هایی در خصوص لکه قرمز بزرگ به دست آورند؛ بخشی از این کوشش برای شناسایی توزیع H3 + در یونوسفر پایین تر است.

در کمال تعجب آنها ساختارهای پیچیده ای را در گاز پیدا کردند که از غلظت های بالاتر و پایین تر H3+ تشکیل شده است. این نشان می دهد که اگرچه مکانیسم غالب برای یونیزاسیون هیدروژن نور خورشید است، اما چیز دیگری در جریان است که باعث می گردد اشکال عجیبی در گاز ظاهر گردد.

ملین می گوید: یکی از راه هایی که می توانید این ساختار را تغییر دهید، امواج گرانشی است. شبیه امواجی که در یک ساحل برخورد می نمایند و موج هایی در شن ها ایجاد می نمایند. این امواج در اعماق اتمسفر متلاطم پایینی، در اطراف لکه قرمز بزرگ ایجاد می شوند و می توانند در ارتفاع حرکت نمایند و ساختار و انتشارات اتمسفر بالایی را تغییر دهند.

این می تواند به این معنا باشد که لایه های جو مشتری روی هم قرار گرفته اند و به روش های پیچیده و تا به امروز نادیده ای برهم کنش دارند. مدل سازی جو مشتری نشان می دهد که امواج گرانشی می توانند تغییرات مشاهده شده در چگالی H3+ در یونوسفر را ایجاد نمایند.

با این حال، کمی مشاهدات و تجزیه و تحلیل بیشتری ضروری است تا مطمئن شویم که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. اما ارزش انجام این کار را دارد؛ همانطور که محققان خاطرنشان کردند، کشف نو نشان می دهد که ما بر اساس این فرض اشتباه که چیزی برای تماشا وجود ندارد، آنچه را که می تواند جنبه بسیار مهمی از آب و هوای مشتری باشد، نادیده گرفته ایم.

منبع: SCIENCEALERT

227227