برترین روش برداشتن ابروها ؛ چرا برداشتن ابرو با موچین رشد آن ها را مختل می نماید؟ - مجله مدیاپلیر

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایندیپندنت، برداشتن ابرو با موچین همیشه این خطر را به همراه دارد که ممکن است موهای کنده شده، هرگز به طور کامل رشد ننمایند و به مرور ابروی نازکی که به راحتی قابل احیا نباشد، برایمان به جا بگذارد. کندن ابروها از ریشه چه کار می نماید و چرا پس از برداشتن بیش از حد موها، رشد مجدد آن ها متوقف می گردد؟ برای شرح این موضوع بیش از هرچیز بهتر است درباره نحوه رشد ابروها بیشتر بدانیم.

وب سایت لایوساینس درباره رشد موی ابرو می نویسد که ابروها نیز مانند بقیه موهای بدن، سه مرحله رشد دارند: آناژن، کاتاژن و تلوژن.

آناژن مرحله رشد فعال است که در آن سلول ها تقسیم می شوند و تعداد آن ها افزایش می یابد. در این مرحله فولیکول های مو شکل پیازمانندی پیدا می نمایند و تارهای مو از فولیکول ها بیرون می آیند. مرحله آناژن در ابروها دو تا سه ماه است، که در مقایسه با موهای سر که حدود دو تا هشت سال است، کوتاه است.

دکتر یورام هارت، محقق سابق بخش پوست در مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا، و مدیر پزشکی ام دی هیر، یک شرکت درمان ریزش مو می گوید به همین علت است که موی ابرو بسیار کوتاه تر از موی سر است.

در مرحله کاتاژن، رشد مو کند می گردد، زیرا اثر تقسیم و تکثیر سلولی که نقش مهمی در مرحله آناژن داشت، رو به کاهش می رود. این روند نهایتا به مرگ سلولی در فولیکول های مو منجر و ساختارهای پیاز مانند کوچک می شوند. مرحله کاتاژن برای ابروها دو تا سه هفته طول می کشد.

در طول تلوژن که مرحله نهایی رشد مو است، رشد متوقف می گردد و فولیکول ها استراحت می نمایند. به گفته دکتر هارت، معمولا این مرحله برای موهای ابرو بیشتر از موهای سر طول می کشد، حدود چهار ماه یا بیشتر، در حالی که در موهای سر دو تا سه ماه طول می کشد.

او اضافه نمود که در سرانجام مرحله تلوژن، ممکن است موها به طور طبیعی ریزش نمایند و موهای تازه چرخه خود را از همان فولیکول آغاز نموده و وارد فاز آناژن شوند. به گفته دکتر هارت، این چرخه رشد، گذار، استراحت و جایگزینی در طول زندگی ما ادامه دارد.

• چگونه ابروی زیبایی داشته باشیم؟ | 11 اشتباه رایج در آرایش ابرو

بر اساس تحقیقی که مجله مرزها در زیست شناسی سلولی و تکاملی (Frontiers in Cell and Developmental Biology) در سال 2022 منتشر کرد، از آنجا که فولیکول های مو سرشار از سلول های بنیادی اند که باعث رشد مکرر و خودنوسازی آن ها می گردد، تکرار چرخه کاملا ممکن است، اما عوامل مختلفی مانند افزایش سن، تغییرات هورمونی و آسیب های فیزیکی می توانند این چرخه مداوم را مختل نمایند و باعث ریزش مو شوند.

هارت به لایو ساینس گفت که وقتی فولیکول های مو آسیب می بینند ممکن است نتوانند موهای تازه فراوری نمایند. نوع و اندازه آسیب معین می نماید این شرایط موقتی یا دائمی است.

یک کتابچه راهنمای بالینی که در مجله کلینیک های روانپزشکی آمریکای شمالی منتشر شده است، شرح می دهد که با آسیب های موقت، منافذی که مو در آن رشد می نماید به وضوح باز است، و اگر فرد برای مدتی از کندن موها دست بردارد، ابروها دوباره رشد می نمایند. اما اگر فولیکول های مو آسیب دائمی ببینند، این منافذ با بافت اسکار (قسمتی از یک بافت فیبری است که بعد ورود آسیب به پوست، جایگزین پوست سالم و طبیعی می گردد) پوشیده می شوند و رشد موهای تازه را سخت می نمایند.

هارت در ادامه برترین روش برداشتن ابروها را برای جلوگیری از آسیب رساندن به فولیکول های مو چنین می داند:

به جای اینکه هر روز یا دو روز یک بار ابروهایتان را بردارید که بافت اسکار روی آن تشکیل شده و باعث بسته شدن فولیکول گردد، هر دو هفته یکبار این کار را بکنید.

او بعلاوه توصیه می نماید به جای استفاده از موچین هایی که انتهای آن ها صاف و پهن است و دسته پلاستیکی دارند، از موچین های زاویه دار بهره ببرید. این موچین ها یاری می نمایند تا موها را بهتر در جهت رویش آن ها از جا دربیاورید و در نتیجه فولیکول آن آسیب کمتری می بیند.