موارد مصرف و عوارض قرص دیازپام (Diazepam)
به گزارش مجله مدیاپلیر، قرص دیازپام (Diazepam) دارویی مسکن و خواب آور برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب و اختلالات هراس می باشد. خواب آلودگی از عوارض قرص دیازپام است.
دیازپام دارویی نام آشناست که بیشتر افراد آن را به عنوان داری خواب آور می شناسند. این دارو علاوه بر اینکه یک داروی مسکن است موارد مصرف دیگری هم دارد که قصد داریم در ادامه این مطلب به ذکر آن ها و همچین عوارضی که ممکن است در حین مصرف این دارو ایجاد شود بپردازیم.
قرص دیازپام چیست؟
قرص دیازپام (Diazepam) دارویی مسکن و خواب آور است که برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز می شود. این دارو همچنین به عنوان ضد تشنج و شل نماینده ماهیچه اسکلتی، درمان انقباض عضلانی و تشنج (تب و تشنج در بچه ها یا حمله صرع) نیز استفاده می شود. دیازپام از راه خوراکی سریع و به خوبی جذب می شود.هشدار: افرادی که به طور دائمی از این داروها استفاده می نمایند به تدریج به آن وابسته شده و برای دستیابی به همان میزان آرامش قبلی، مجبور به مصرف میزان بیشتری از آن هستند. با مصرف دوزهای بالاتر، فرد دچار تالورنس و مقاومت بدن شده و نه تنها به مصرف آرام بخش ها وابسته می شود، بلکه میزان مصرف خود را نیز دائماً افزایش می دهد. بر همین اساس میزان دوز مصرفی این دارو باید حتما توسط پزشک و تحت نظر ایشان معین شود.
این دارو به صورت قرص های 2 و 5 و 10 میلی گرمی موجود است. نام تجاری معروف دیازپام والیوم است.
چنانچه به منظور درمان اختلالات مربوط به خواب و یا برای خاصیت آرام بخشی این دارو قصد استفاده از آن را دارید بهتر است با سایر داروها هم در این زمینه آشنا شوید. علاوه بر این راهکارهایی خانگی و آسان هم وجود دارد که می توانید از آن ها استفاده کنید.
معرفی قرص ضد استرس، قرص آرامبخش و ضد اضطراب
برطرف اضطراب و دلشوره با راهکارهای ساده خانگی
موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:
| موارد مصرف | اضطراب و بی خوابی سندرم قطع مصرف الکل اختلالات تشنجی درمان اضافه صرع میوکلونیک درمان وحشت و ترس بیش از حد اسپاسم عضلات اسکلتی سردرد تکان های غیر ارادی یا لرزش |
| عوارض | افت قوای ذهنی، خواب آلودگی، تکلم نامفهوم، ضربان قلب کند، تنگی نفس، عدم تعادل، بثورات جلدی، گلودرد، تب و لرز، کبودی یا خونریزی غیرعادی، زخم های دهانی، زردی پوست یا چشمان، از دست رفتن حافظه، بی خوابی، اضطراب یا تحریک پذیری |
| تداخل دارویی | الکل، سیگار، ضد دردهای مخدر، داروهای ضدافسردگی، داروهای ضدتشنج، بیهوش نماینده های عمومی، مهارنماینده های مونوآمینواکسیداز (MAO)، ضدافسردگی های سه حلقه ای و داروهای پایین آورنده فشار خون ، داروهای مضعف CNS |
مقدار و نحوه مصرف
دیازپام بسته به شرایط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادیر متفاوتی تجویز می شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. به طور معمول برای درمان اضطراب ، 2 میلی گرم سه بار در روز و در صورت احتیاج تا 15-30 میلی گرم در مقادیر تقسیم شده و در درمان راه رفتن در خواب و ترس بچه ها، 1-5 میلی گرم در موقع خواب مصرف می شود.
توجه: این دارو افراد با مشکلاتی همچون ضعف تنفسی، نارسایی حاد ریوی، حالات فوبیک ، نارسایی کبدی، سایکوز مزمن ، دپرسیون و اضطراب همراه آن نباید مصرف شود.
توجه: اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها نموده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید و مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید
- حین مصرف این دارو به پزشکتان به طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد.
- تا تعیین شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید.اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید.
- هنگام مصرف دیازپام نباید داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید یا الکل بنوشید.
- شکل های مایع دیازپام را می توان با غذاهای مایع یا نیمه جامد مثل پوره مخلوط نموده نگذارید دیازپام مایع یخ بزند.
- هنگام مصرف دیازپام نباید داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید.
- در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی، مصرف دیازپام را قطع نموده ، با پزشکتان تماس بگیرید.
- برای جلوگیری از ایجاد وابستگی، دارو را بیش از مقدار و مدت زمان توصیه شده مصرف نکنید.
- مصرف این دارو در زمان بارداری به خصوص سه ماهه اول و شیردهی غیر مجاز است مگر در موارد اضطراری و به تشخیص پزشک.
- در صورت بروز خواب آلودگی، سرگیجه ، منگی، از دست دادن مهارت در انجام کار به خصوص در افراد مسن ، دارو با احتیاط مصرف شود.
- بیمار تا زمانی که تحت درمان با دیازپام است باید قبل از مصرف هرگونه دارو با پزشک مشورت کند.
توصیه ها و مراقبت های پرستاری
- تمایلات سوءمصرف دارو ممکن است در حالات اضطرابی توام با افسردگی ظاهر شود.
- شمارش دوره ای سلول های خونی و تست های کار کبد طی درمان طولانی توصیه می شوند.
- در سالمندان و بیماران ناتوان احتمال بروز خواب آلودگی، آتاکسی، یبوست، احتباس ادراری بیشتر است.
- نسبت جذب و دفع و دفع مدفوع را کنترل کنید. بر راه رفتن بیمار نظارت کنید.
- در بیماران تحت درمان درازمدت با دوزهای بالا، بیماران الکلی، یا افرادی که خوددرمانی می نمایند وابستگی جسمی، روانی ایجاد می شود.
گروه سلامت خبرنگاران
منبع: setare.com