در جشنواره نوای خرم می توان با ساز های غربی موسیقی ایرانی نواخت، بدون اخلاق موسیقی به تعالی نمی رسد - مجله مدیاپلیر

جشنواره نوای خرم آغاز شده است و به زودی به مراحل سرانجامی خود خواهد رسید. جشنواره ای که به آینده موسیقی ایرانی، بقا و شکوفایی آن می اندیشد. هدف جشنواره نوای خرم، توجه به استعدادها در زمینه موسیقی است.

رضا خرم یکی از داوران ششمین جشنواره نوای خرم درباره تفاوت این جشنواره با جشنواره جوان و دیگر رویداد های موسیقی کشور، به خبرنگار ، گفت: این جشنواره مختص گروه سنی زیر 18 سال است. مسئله مهم دیگری هم که در جشنواره نوای خرم مطرح است، جبران جفایی است که سالیان سال به ساز هایی همچون ویولن و پیانو شد.

وی با اشاره به ایجاد محدودیت در انتخاب ساز در بعضی جشنواره ها ادامه داد: این امر که بعضی ساز هایی را برای نواختن موسیقی ایرانی مشخص نمایند و بر اساس آن افراد مجبور شوند که تنها با آن ها بنوازند، یعنی نوعی تعصب و بی خردی. با یک ویولن به زیبایی می توان موسیقی ایرانی همچون بیات ترک و مخالف سه گاه را نواخت؛ ما چنین محدودیتی در جشنواره خرم نداریم. حتی من تشویق می کنم که اگر افرادی می توانند با گیتار هم موسیقی ایرانی را بنوازند. چراکه اگر بتوانید با گیتار یک موسیقی اصیل ایرانی را بزنید، اتفاق خوبی است.

خرم در ادامه با بیان اینکه این نگرش را از پدر به یادگار دارد، اظهار کرد: سال ها پیش با پدرم در مهمانی بودم که جوانی آمد و خواست که هنرش را به پدر نشان دهد. آن پسر گفت که من می خواهم جسارتی کنم؛ سازی دارم که نام آن سه تار برقی است؛ یک ساز ابداعی بود و من خودم تا به حال چنین سازی ندیده بودم. وقتی آغاز به نوازندگی کرد، پدر همین صحبت هایی که من گفتم را اعلام کرد و گفت اگر شما بتوانید با هر سازی ایرانی بزنید، به موسیقی ایرانی خدمت کردید؛ حتی اگر موسیقی ایرانی را نتوانید بزنید، به موسیقی مورد نظرتان، خدمت کردید. در نتیجه در جشنواره خرم نیز ما هیچ محدودیتی درباره ساز نداریم. به شخصه با موسیقی گروه های جنجالی جهان نیز موافق هستم؛ اما نوازندگان باید توانایی ساز زدن را داشته باشند، نه اینکه تنها سر و صدا راه بیندازند. اینجا زدن موسیقی ایرانی با هر سازی آزاد است.

وی درباره کیفیت آثار ارائه شده در این دوره از جشنواره نیز گفت: خیلی از اجرا های شرکت نمایندگان دارای کیفیت خوبی است، اما متاسفانه اجرا های ضعیف هم در این رویداد هستند. جالب است بدانید که وقتی 6 دوره جشنواره را همراه با خیلی از بزرگان موسیقی آسیب شناسی کردم، به این نتیجه رسیدم که یکی از ضعف های بزرگ ما معلم های ما هستند. اتفاقاً با دیدن بچه های شرکت نماینده باید بگویم که بلااستثنا همه خوب هستند؛ یعنی استعداد دارند، اما بسیاری آموزش ها اشتباه است. متاسفانه بعضی معلم های موسیقی خیلی در این هنر تخصص ندارند؛ کسی که خودش بلد نباشد، چطور می خواهد یاد بدهد.

خرم اضافه کرد: در خیلی از موارد می بینیم که حتی گوش معلمان شرکت نمایندگان آنقدر قوی نیست که کوک ساز بچه ها را تشخیص دهند و در نتیجه نمی توانند ریتم را درست به آن ها آموزش دهند. حتی در خیلی از موارد نت اشتباه بوده و به شخصه دیده ام که این نت های اشتباه گاهی مکتوب هم شده و در اختیار بچه ها قرار گرفته است. طبیعتاً در این شرایط آن ها هم اشتباه می زنند. به این ترتیب این اشتباهات در حال مسری شدن است.

وی در بخش دیگری از صحبت هایش درباره آموزش هایی که می توان به شرکت نمایندگان داد، گفت: همواره در شعار هایی که در فراخوان جشنواره می دهیم، به مسئله اخلاق پرداختیم و آن را مطرح کردیم. یکی از دلایل عمده ای که این جشنواره به نام پدر من نام گذاری شده، مسائل اخلاقی پدرم است که یک سرفصل جدید بوده و کلی قابل صحبت است. باید اخلاق هم در سیاست های ما بگنجد.

خرم در سرانجام گفت: این موارد ابتدا باید به معلمان آموزش داده گردد که آن ها به صورت مرتب به شاگردان تحت نظر خودشان ضمن آموزش موسیقی، این موارد را هم یادآوری نمایند. به این ترتیب بچه ها به واقع تفهیم می شوند که بدون اخلاق موسیقی به تعالی نمی رسد. به نوعی امکان دارد که افرادی پیشرفت هایی الکی داشته باشند و به فضاهای ظاهری هم برسند، اما ممکن نیست بدون اخلاق به آن نقاط اوج دسترسی پیدا نمایند. شاید فهم این موارد برای بچه ها زود باشد، اما همین که گفته گردد و در ذهن آن ها مرور و شنیده گردد؛ آن موقع اثر خودش را خواهد گذاشت. ما در این باره خیلی کوشش می کنیم و اعتقادمان است که بدون اخلاق کسی به جایی نمی رسد.