آموزش الکترونیکی، ضرورت و چالش - مجله مدیاپلیر

گروه استان های خبرگزاری خبرنگاران؛ پس از همه گیر شدن بیماری کووید- 19 در کشور و تعطیلی سراسری فعالیت های آموزشی، به منظور تداوم آموزش و با شعار محوری - آموزش تعطیل پذیر نیست- تعدادی از دانشگاه ها از بستر داخلی خود، آموزش برخط را بلافاصله شروع کردند که با مسائل و ناهماهنگی هایی روبه رو و بعضاً بخشی از مسائل برطرف شد.

دانشگاه آزاد اسلامی هم با بهره گیری از تجربه واحد الکترونیکی، خدمات لازم را متناسب با امکانات سخت و نرم افزاری خود در بستر شبکه اینترنت کشوری به واحدهای سراسر کشور ارائه کرد؛ گرچه این موضوع، ابتدا با استقبال نشدن و رغبت بخشی از استادان روبرو شد؛ اما پس از گذشت چند روز و آشنایی هرچه بیشتر با سیستم تا قبل از شروع سال جدید، این مسئله تا حد مطلوبی جاافتاد.

از آنجا که این مهمان ناخوانده بنا ندارد به این زودی دست از سرکشور بردارد نیز با توجه به اظهارات مسئولان امر درباره ادامه دار بودن آموزش های برخط بعد از تعطیلات رسمی، نکاتی را در راستای مسائل سیستم در امر تدریس که در این مدت با آن روبرو بوده ایم ذکر نموده و نوع تعاملی را که در این خصوص ضروری است، داشته باشیم به خود و همکاران بزرگوارم یادآور می شوم.

بیشتر مسائل در گروه ریاضی فنی است که این سامانه به دلیل محدودشدن قابلیت های آن، انعطاف لازم را برای دروس رشته های مربوطه ندارد و ممکن است در یک موضوع درسی کمتر از 50 درصد حق مطلب ادا گردد

سیستم آموزش الکترونیکی با امکانات موجود که اکنون مورد استفاده قرار می دهیم، عموماً برای موضوعاتی جوابگوست که معمولاً به غیر از کلام و گفتار، کار تحلیلی و فرایندی و نوشتاریِ طولانی، رسم شکل و گراف و ... را نداشته باشند و معمولاً استادان این قبیل موضوعات درسی، در کلاس های واقعی هم از وایت بورد کمتر استفاده می نمایند. بیشتر رشته های علوم انسانی و رشته های مشابه حسب موضوعیتی که دارند در این دسته قرار می گیرند به طوری که با نمایش اسلاید و فهرست کردن عنوان و ارائه شرح روی آن، کار را تکمیل می نمایند.

می دانیم حدود 70 درصد دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی در چنین رشته هایی در حال تحصیل هستند. شاید به همین دلیل و بنا به ضرورت، سازمان مرکزی خواسته حقوق بیشتریت را رعایت نموده باشد. از اینرو به رغم به روز بودن سیستم مدیریت الکترونیکی که در اختیار دارد و قابلیت های خوبی که داراست؛ بخش های خیلی مفید آن غیبرطرفال بوده و به صورت محدود به مدرسان و دانشجویان سرویس می دهد.

بیشتر مسائل در گروه ریاضی فنی است که این سامانه به دلیل محدودشدن قابلیت های آن، انعطاف لازم را برای دروس رشته های مربوطه ندارد و ممکن است در یک موضوع درسی کمتر از 50 درصد حق مطلب ادا گردد.

همه آگاهیم که یک سیستم آموزشِ مجازیِ خوب، یک سیستم فول اسمارت است که قدرت انطباق و ادغام قابلیت هایی مانند استفاده از سیستم های نوری، دسترسی به پلت فرم های اجتماعی و موتورهای گیم فیکشن، ساپورت محتواهای صوتی، ویدیویی و انیمیشنی، ترکیب همزمانِ محتواهای آفلاین و آنلاین، شخصی سازیِ منابع آموزشی آنلاین برای فراگیران و .... را داشته باشد. یعنی یک سامانه آموزش الکترونیک نرمال، باید یوزِر فرِندلی بوده و در ارتباط با موضوعِ مورد ارائه هرآنچه را که در ذهن کاربرانش است، بتواند در زمانی کوتاه و با شرایط مطلوبی به نمایش بگذارد.

در شرایط فعلی هم که احتمالاً امکان آماده سازی سیستمی بی نقص برای سازمان مرکزی فراهم نیست و حجم ترافیک بالا و نبود پهنای باند کافی در ارتباطات اینترنتی نیز مشکل مضاعفی است که به سایر مسائل افزوده شده است.

با این حال و در این شرایط، چاره ای جز بهره برداری از این سامانه محدود را نداریم تا بلکه در آینده فکری اساسی به حال این موضوع بگردد و مسئولان امر تلاشی جدی و عاجل و همتی مضاعف برای برطرف نواقص و ارتقای سیستم داشته باشند.

از طرفی برخی از واحدهای دانشگاهی ممکن است که خود از سامانه lms برخوردار باشند که در این صورت می طلبد سازمان مرکزی اجازه بهره برداری از آن را در واحدهای مربوط صادر کند تا ضمن کم شدن بارِ ترافیکیِ واحدِ الکترونیکی، این قبیل واحدها نیز در راستای کسب تجربه و ارتقای کیفیت خدمات الکترونیکی پویاشده و به شکوفاییِ لازم برسند.

گفتنی است اگر از این بحرانِ کرونایی هم به سلامتی عبور کنیم باز هم ناگزیر از به کارگیری تکنولوژی در کار حرفه ای خود خواهیم بود. در آینده ای نزدیک آموزش های مجازی در جهان به عنوان یک ضرورت در راستای استفاده از تکنولوژی های روز در امر آموزش برای همه، کنارگذاشتن روش های سنتی و جذب مخاطبان بیشتر که نسل جدید هستند، فراگیر می گردد به سرعت فراگیری شیوع کرونا ویروس!.

عبدالله رفاعی استادیار فیزیک نظری دانشگاه آزاد اسلامی و معاون سابق پژوهشی واحد سنندج

انتهای پیغام/4062/