صید ترال ادامه دارد ، صیادان هر روز فقیرتر از دیروز - مجله مدیاپلیر

برخی از صیادان جنوب کشور می گویند بارها اعتراضمان را به سازمان شیلات بردیم اما دستمان به جایی بند نشد و حالا سفره خالی نکته ای است که بارها به آن اشاره دارند.

صیدمان یک هشتم شد

بعد از ظهر که هوا خنک می شود دل به دریا می زنند و صبح که می شود برمی گردند. برخی هم چند هفته کارشان طول می کشد. تقریبا حرف همه یکی است: کشتی های چینی ماهی ها را صید می کنند و چیزی به ما نمی رسد. محمد یکی از صیادها می گوید: قبلا هر قایقی در روز دست کم سه یا چهار میلیون تومان درآمد داشت و اگر قبلا روزی 200 کیلو ماهی صید می کردیم الان روزی 25 کیلو صید داریم.

یکی دیگر از صیادها می گوید: از وقتی که به دنیا آمدیم خانوادگی در این شغل بودیم و حرفه دیگری بلد نیستیم اما هیچ وقت دریا با مشکل بزرگتری از صید ترال روبرو نبوده است.

تورهای صید ترال فقط ماهی های بزرگ را صید نمی کند، هر چه در مسیرشان باشد را جمع می کند، ریز یا درشت، خوراکی یا غیرخوراکی! اگرچه پیش از این و در مردادماه سال جاری از سوی معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست ممنوعیت صید ترال اعلام شد اما اسماعیل کهرم، بوم شناس و فعال محیط زیست به خبرنگاران می گوید: چینی ها از سوی سازمان شیلات برای صید ترال اجازه دارند.

اخیرا هم معاون امنیتی و انتظامی وزارت کشور از توقف صید ماهی ترال برای تامین نیازهای معیشت مرزنشینان و حفظ منافع کشور خبر داد اما صیادان محلی هم می گویند که همچنان صید ترال ادامه دارد.

گریه صیادان برای سفره خالی دریا!

اسماعیل کهرم می گوید: در جنوب کشور حدود 400 هزار صیاد بومی و سنتی داشتیم که با قایق فرسوده به دریا می رفتند و زندگیشان از این طریق پیش می رفت تا اینکه سر و کله چینی ها پیدا شد.

این فعال محیط زیست در توضیح نحوه صید ترال می گوید: در صید ترال تور ماهیگیری به شکل یک قیف در کف دریا قرار می گیرد که خاتمهی آن بسته است با عرض 30 متری و طول 80 تا صد متر. این تور هر چه کف دریاست را جمع می کند. این قیف را که در عرشه پهن می کنند حدود 20 تن موجودات مرده به عرشه می آیند. 85 درصد از آن را که برای انسان مصرفی ندارد را دوباره مرده به دریا می ریزند.

کهرم ادامه می دهد: موجودات کف زی در این تور هم گرفتار می شوند که قابل مصرف برای انسان نیست اما غذای ماهی هایی است که مورد مصرف انسان است.

این فعال محیط زیست می گوید: اگر امروز صید ترال متوقف شود ، هفت سال طول می کشد تا نتیجه آن را ببینیم . چون چینی ها کف روبی کرده اند و غذایی برای ماهی های استخوانی که ما می خوریم وجود ندارد.

کهرم در خاتمه به شرایط صیادان بومی اشاره می کند: گریه برخی از صیادان محلی را دیده ام. کسانی که می گفتند چند روز است ماهی روی سفره ندارم.